Over mij
"There is no one giant step that does it, it's a lot of little steps."
DWV – Doesburg
Na het, in Doesburg, behalen van mijn zwemdiploma's, ben ik eigenlijk meteen begonnen met wedstrijdzwemmen. Mijn zus zwom hier ook en mijn vader gaf in die tijd al training aan de jongere zwemmers bij DWV. Eigenlijk was het dus vrij logisch dat ik ook eens mee ging om te kijken. Al snel ging ik iedere week ook een keer mee om zelf te trainen. In die tijd deed ik ook nog aan jazzballet en ik speelde viool.
Al snel bleek dat ik het hartstikke leuk vond en dat het zwemmen best goed ging. Daarom ging ik twee keer in de week trainen om nog beter te worden. Omdat nog meer uren trainen bij deze vereniging niet tot de mogelijkheden behoorde, besloten we om met z'n allen over te stappen naar een andere club.
Zwem- & PoloClub Montferland – 's-Heerenberg
Het werd Zwem- & PoloClub Montferland in 's-Heerenberg. Hier waren we van harte welkom om mee te komen trainen en hier kon ik in ieder geval gaan uitbouwen naar ongeveer vijf uur trainen per week. Ik ben toen gestopt met jazzballet en viool en ik koos ervoor om helemaal voor het zwemmen te gaan.
Toen ik nog bij de minioren zwom, plaatste ik mij voor de Gelderse Kampioenschappen, de Nationale Speedo-finales en de Jaargangwedstrijden. Hier won ik toen al diverse medailles. Ook bij de Gelderse Kampioenschappen haalde ik jaarlijks op de korte en op de lange baan behoorlijk wat medailles op allerlei afstanden. Zelfs bij de Nederlandse Junioren en Jeugd Kampioenschappen presteerde ik goed. Ik bleef mijn tijden verbeteren en maakte nog steeds behoorlijke stappen.
VZC – Veenendaal
Eigenlijk werd het tijd om mijn trainingsuren weer verder uit te breiden. Op deze manier kon ik mezelf blijven meten met de rest van de nationale top van mijn leeftijd en bleven de trainingen uitdagend. Een oud trainster bij Montferland bracht ons toen in contact met Harry Delno, trainer bij VZC in Veenendaal. Ik mocht wel eens komen kijken of ik eventueel mee zou willen trainen. In het begin deed ik dit vooral wanneer er bij Montferland geen trainingen waren, maar later ging ik standaard op de maandagavond naar Veenendaal toe om daar twee uur mee te trainen met de selectie. Natuurlijk zwom ik daarnaast nog gewoon de trainingen bij mijn eigen club in 's-Heerenberg.
Livo – Lichtenvoorde
Verder kreeg ik de mogelijkheid om bij zwemvereniging Livo in Lichtenvoorde op zondagmorgen anderhalf uur mee te trainen. Op deze manier kon ik wennen aan het zwemmen in de vroege morgen. Bij de grotere kampioenschappen worden de series in de ochtend gezwommen en de finales in de middag. Om de finales in de middag te kunnen bereiken, moest het dus in de ochtend al erg hard gaan. Deze extra trainingen waren een uitgelezen kans om daar vooruitgang in te boeken.
RTC – Drachten (parttime)
Op een gegeven moment werd ik uitgenodigd om mee te doen met het KNZB-plus programma. Dit resulteerde uiteindelijk in het parttime meetrainen bij het Regionaal Talenten Centrum in Drachten. Ondertussen zat ik in het examenjaar van de mavo op het Rietveld lyceum in Doetinchem. Omdat ik eerst mijn diploma wilde halen, besloot ik om op dat moment niet meer compleet van school en woonomgeving te gaan veranderen.
Op dat moment trainde ik per week ongeveer 11 uur in het zwembad en daarnaast volgde ik nog een uur land- en krachttraining bij de plaatselijke fysiopraktijk. Om zoveel trainingsuren te kunnen maken, reisde ik stad en land door. Eigenlijk was het trainen op vier verschillende plaatsen geen doen. Naast dat dit voor mijzelf ontzettend vermoeiend was, kostte het mijn ouders ook heel wat tijd en energie. Zij brachten mij overal naar toe. Mijn vader was tot voor kort ook mijn trainer en coach en mijn moeder deed vaak de wedstrijdinschrijvingen en regelde de zaken er omheen. Ze hebben er al heel wat uren ingestoken om mij aan topsport te kunnen laten doen, maar we hebben het er allemaal voor over!
Vanaf het begin van dit jaar ben ik ook alle wedstrijden gaan zwemmen voor VZC in Veenendaal. Omdat zij in de hoofdklasse zwemmen, levert dit tijdens competitiewedstrijden goede concurrentie op. Ook kan ik nu meedoen met de estafettes op de Nederlandse Kampioenschappen. Toen we op de 4x200 meter vrije slag met de meisjes een gouden medaille wonnen, zag ik mijn trainer en coach, Harry Delno, emotioneel worden. Dat deed wel iets met me. Prachtig om te zien dat iemand zo voor de sport leeft en wat is het mooi dat je als zwemmer op deze manier iets terug kunt geven.
Toch was afgelopen jaar best een zwaar jaar. Aangezien ik toen nog steeds op een "gewone" school zat, moest ik, net als iedereen, gewoon alle examenvakken volgen. Daarna was het nog steeds behoorlijk wennen. Ik zat deels in een nieuwe woonomgeving, ik kreeg een nieuwe trainer en coach, ik was meer weg van huis en tijdens grote toernooien zat ik samen met het team in een hotel. Misschien nog wel het allerbelangrijkste: ik zat niet meer met mijn vader, mijn trouwe coach, op de bank tijdens de wedstrijden.
Europese Jeugd Kampioenschappen – Israël
Als kers op de taart werd ik geselecteerd voor de Europese Jeugd Kampioenschappen in Netanya (Israël) voor het onderdeel 4x200 meter vrije slag voor de meisjes. Ik sprong een gat in de lucht toen ik gebeld werd!
Van de periode die daarop volgde heb ik ontzettend genoten. De trainingsstages in Barcelona en Hódmezővásárhely (Hongarije) en de EJK in Israël waren een geweldige ervaring. Om zelf nog wat meer ervaring op te doen, mocht ik tijdens de EJK ook de 200 meter vrije slag individueel zwemmen. De sfeer in het team was heel goed en dat zorgde ervoor dat ik me thuis voelde. Tijdens deze periode ben ik me gaan beseffen dat ik het daarvoor allemaal doe. Doelen bereiken is super, maar het genieten hoort er ook bij!
RTC – Drachten (fulltime)
Omdat ik nog steeds probeer om stappen te maken, heb ik samen met mijn ouders en mijn trainer, Frank Bosma, voor gekozen om fulltime te gaan trainen in Drachten. Ondertussen woon ik doordeweeks bij een gastgezin en ga ik naar een speciale topsportschool in Heerenveen, waar ik mijn havo-opleiding volg. Mede door de deelname aan de EJK ben ik nu nog gemotiveerder om er vol voor te gaan. Het aantal trainingsuren en de krachttrainingen worden langzaam opgebouwd. Natuurlijk zal alles wel in kleine stapjes gaan, maar ik ga er vol voor! Het is een heel ander leven waarin ik terecht ben gekomen, maar onder de goede begeleiding van Frank zie ik het met vertrouwen tegemoet en ga ik de uitdaging aan!
Plezier en vrienden
Buiten het feit dat ik natuurlijk zo hard mogelijk wil zwemmen en zover mogelijk wil komen, vind ik het ook nog steeds geweldig om te doen. Zwemmen is mijn lust en mijn leven! Ik maak ook heel wat vrienden in het zwemwereldje. In het water zijn het rivalen, maar daarbuiten absoluut niet. Al deze contacten vind ik zeer waardevol. Je kunt elkaar steunen en oppeppen als dat nodig is, maar natuurlijk kun je het daarnaast ook gewoon gezellig hebben met elkaar.
Meer weten over mijn prestaties?
Help je mij naar mijn dromen?
Na het, in Doesburg, behalen van mijn zwemdiploma's, ben ik eigenlijk meteen begonnen met wedstrijdzwemmen. Mijn zus zwom hier ook en mijn vader gaf in die tijd al training aan de jongere zwemmers bij DWV. Eigenlijk was het dus vrij logisch dat ik ook eens mee ging om te kijken. Al snel ging ik iedere week ook een keer mee om zelf te trainen. In die tijd deed ik ook nog aan jazzballet en ik speelde viool.
Al snel bleek dat ik het hartstikke leuk vond en dat het zwemmen best goed ging. Daarom ging ik twee keer in de week trainen om nog beter te worden. Omdat nog meer uren trainen bij deze vereniging niet tot de mogelijkheden behoorde, besloten we om met z'n allen over te stappen naar een andere club.
Zwem- & PoloClub Montferland – 's-Heerenberg
Het werd Zwem- & PoloClub Montferland in 's-Heerenberg. Hier waren we van harte welkom om mee te komen trainen en hier kon ik in ieder geval gaan uitbouwen naar ongeveer vijf uur trainen per week. Ik ben toen gestopt met jazzballet en viool en ik koos ervoor om helemaal voor het zwemmen te gaan.
Toen ik nog bij de minioren zwom, plaatste ik mij voor de Gelderse Kampioenschappen, de Nationale Speedo-finales en de Jaargangwedstrijden. Hier won ik toen al diverse medailles. Ook bij de Gelderse Kampioenschappen haalde ik jaarlijks op de korte en op de lange baan behoorlijk wat medailles op allerlei afstanden. Zelfs bij de Nederlandse Junioren en Jeugd Kampioenschappen presteerde ik goed. Ik bleef mijn tijden verbeteren en maakte nog steeds behoorlijke stappen.
VZC – Veenendaal
Eigenlijk werd het tijd om mijn trainingsuren weer verder uit te breiden. Op deze manier kon ik mezelf blijven meten met de rest van de nationale top van mijn leeftijd en bleven de trainingen uitdagend. Een oud trainster bij Montferland bracht ons toen in contact met Harry Delno, trainer bij VZC in Veenendaal. Ik mocht wel eens komen kijken of ik eventueel mee zou willen trainen. In het begin deed ik dit vooral wanneer er bij Montferland geen trainingen waren, maar later ging ik standaard op de maandagavond naar Veenendaal toe om daar twee uur mee te trainen met de selectie. Natuurlijk zwom ik daarnaast nog gewoon de trainingen bij mijn eigen club in 's-Heerenberg.
Livo – Lichtenvoorde
Verder kreeg ik de mogelijkheid om bij zwemvereniging Livo in Lichtenvoorde op zondagmorgen anderhalf uur mee te trainen. Op deze manier kon ik wennen aan het zwemmen in de vroege morgen. Bij de grotere kampioenschappen worden de series in de ochtend gezwommen en de finales in de middag. Om de finales in de middag te kunnen bereiken, moest het dus in de ochtend al erg hard gaan. Deze extra trainingen waren een uitgelezen kans om daar vooruitgang in te boeken.
RTC – Drachten (parttime)
Op een gegeven moment werd ik uitgenodigd om mee te doen met het KNZB-plus programma. Dit resulteerde uiteindelijk in het parttime meetrainen bij het Regionaal Talenten Centrum in Drachten. Ondertussen zat ik in het examenjaar van de mavo op het Rietveld lyceum in Doetinchem. Omdat ik eerst mijn diploma wilde halen, besloot ik om op dat moment niet meer compleet van school en woonomgeving te gaan veranderen.
Op dat moment trainde ik per week ongeveer 11 uur in het zwembad en daarnaast volgde ik nog een uur land- en krachttraining bij de plaatselijke fysiopraktijk. Om zoveel trainingsuren te kunnen maken, reisde ik stad en land door. Eigenlijk was het trainen op vier verschillende plaatsen geen doen. Naast dat dit voor mijzelf ontzettend vermoeiend was, kostte het mijn ouders ook heel wat tijd en energie. Zij brachten mij overal naar toe. Mijn vader was tot voor kort ook mijn trainer en coach en mijn moeder deed vaak de wedstrijdinschrijvingen en regelde de zaken er omheen. Ze hebben er al heel wat uren ingestoken om mij aan topsport te kunnen laten doen, maar we hebben het er allemaal voor over!
Vanaf het begin van dit jaar ben ik ook alle wedstrijden gaan zwemmen voor VZC in Veenendaal. Omdat zij in de hoofdklasse zwemmen, levert dit tijdens competitiewedstrijden goede concurrentie op. Ook kan ik nu meedoen met de estafettes op de Nederlandse Kampioenschappen. Toen we op de 4x200 meter vrije slag met de meisjes een gouden medaille wonnen, zag ik mijn trainer en coach, Harry Delno, emotioneel worden. Dat deed wel iets met me. Prachtig om te zien dat iemand zo voor de sport leeft en wat is het mooi dat je als zwemmer op deze manier iets terug kunt geven.
Toch was afgelopen jaar best een zwaar jaar. Aangezien ik toen nog steeds op een "gewone" school zat, moest ik, net als iedereen, gewoon alle examenvakken volgen. Daarna was het nog steeds behoorlijk wennen. Ik zat deels in een nieuwe woonomgeving, ik kreeg een nieuwe trainer en coach, ik was meer weg van huis en tijdens grote toernooien zat ik samen met het team in een hotel. Misschien nog wel het allerbelangrijkste: ik zat niet meer met mijn vader, mijn trouwe coach, op de bank tijdens de wedstrijden.
Europese Jeugd Kampioenschappen – Israël
Als kers op de taart werd ik geselecteerd voor de Europese Jeugd Kampioenschappen in Netanya (Israël) voor het onderdeel 4x200 meter vrije slag voor de meisjes. Ik sprong een gat in de lucht toen ik gebeld werd!
Van de periode die daarop volgde heb ik ontzettend genoten. De trainingsstages in Barcelona en Hódmezővásárhely (Hongarije) en de EJK in Israël waren een geweldige ervaring. Om zelf nog wat meer ervaring op te doen, mocht ik tijdens de EJK ook de 200 meter vrije slag individueel zwemmen. De sfeer in het team was heel goed en dat zorgde ervoor dat ik me thuis voelde. Tijdens deze periode ben ik me gaan beseffen dat ik het daarvoor allemaal doe. Doelen bereiken is super, maar het genieten hoort er ook bij!
RTC – Drachten (fulltime)
Omdat ik nog steeds probeer om stappen te maken, heb ik samen met mijn ouders en mijn trainer, Frank Bosma, voor gekozen om fulltime te gaan trainen in Drachten. Ondertussen woon ik doordeweeks bij een gastgezin en ga ik naar een speciale topsportschool in Heerenveen, waar ik mijn havo-opleiding volg. Mede door de deelname aan de EJK ben ik nu nog gemotiveerder om er vol voor te gaan. Het aantal trainingsuren en de krachttrainingen worden langzaam opgebouwd. Natuurlijk zal alles wel in kleine stapjes gaan, maar ik ga er vol voor! Het is een heel ander leven waarin ik terecht ben gekomen, maar onder de goede begeleiding van Frank zie ik het met vertrouwen tegemoet en ga ik de uitdaging aan!
Plezier en vrienden
Buiten het feit dat ik natuurlijk zo hard mogelijk wil zwemmen en zover mogelijk wil komen, vind ik het ook nog steeds geweldig om te doen. Zwemmen is mijn lust en mijn leven! Ik maak ook heel wat vrienden in het zwemwereldje. In het water zijn het rivalen, maar daarbuiten absoluut niet. Al deze contacten vind ik zeer waardevol. Je kunt elkaar steunen en oppeppen als dat nodig is, maar natuurlijk kun je het daarnaast ook gewoon gezellig hebben met elkaar.
Meer weten over mijn prestaties?
Help je mij naar mijn dromen?
